Sprecher kąt

Stefan Körzell urodził się w styczniu 1963 roku i rozpoczął karierę zawodową od stażu jako monter maszyn w Rotenburger Metallwerke (RMW) w Rotenburgu / Fuldzie.

W 1980 roku dołączył do IG Metall w wieku 17 lat i jako reprezentant młodzieży z powodzeniem walczył o przyjęcie wszystkich stażystów w Rotenburger Metallwerke. Podczas sporu o wprowadzenie 35-godzinnego tygodnia pracy Körzell był członkiem firmy i lokalnego kierownictwa strajku. Körzell pracował w hucie do 1990 roku, ostatnio jako kierownik zmiany. W tym czasie prowadził już kilka działań wolontariackich dla DGB i IG Metall.

W 1990 r. Został sekretarzem organizacji DGB w Fuldzie, aw 1991 r. W powiecie Hersfeld-Rotenburg. W 1997 roku został wybrany przewodniczącym okręgu DGB Bad Hersfeld-Eschwege.

2 lutego 2002 r. Stefan Körzell został wybrany na przewodniczącego DGB w Hesji i na przewodniczącego okręgu DGB Hesja-Turyngia. W 2006 i 2010 został ponownie wybrany znaczną większością głosów. Jako przewodniczący okręgu Körzell jest również członkiem federalnego komitetu wykonawczego DGB od 2002 roku.

W dniu 12 maja 2014 r. Delegaci XX Zwyczajnego Kongresu Federalnego DGB wybrali Stefana Körzella do Komitetu Wykonawczego DGB. W 20 roku został potwierdzony na tym urzędzie na XXI Zwyczajnym Kongresie Federalnym

Olaf Lies urodził się 8 maja 1967 roku w Wilhelmshaven. Od listopada 2017 r. Jest ministrem środowiska, energii, budownictwa i ochrony klimatu Dolnej Saksonii. Wcześniej Olaf Lies był przez pięć lat ministrem gospodarki, pracy i transportu Dolnej Saksonii.

Olaf Lies jest żonaty i ma dwie córki. Do dziś mieszka z rodziną w Sande w powiecie Friesland, gdzie dorastał. Po odbyciu stażu jako technik radioelektronika w arsenale marynarki wojennej Wilhelmshaven, odbył podstawową służbę wojskową w marynarce wojennej i uczęszczał do szkoły technicznej w Wilhelmshaven. Następnie studiował elektrotechnikę na Wilhelmshaven University of Applied Sciences i uzyskał dyplom inżyniera. Na początku swojej działalności zawodowej Olaf Lies pracował jako inżynier ds. Rozwoju w Instytucie Innowacji Technicznych i Naukowych przy projektach z zakresu rozwoju sprzętu i oprogramowania. Następnie pracował najpierw jako asystent naukowy, a później jako wykładowca w dzisiejszej Jadehochschule w Wilhelmshaven, ze szczególnym uwzględnieniem elektrotechniki, technologii energetycznej / odnawialnych źródeł energii i informatyki. W tym samym czasie pracował przy wielu projektach rozwojowych, szczególnie w branży motoryzacyjnej, a także opracowywał i nadzorował różne projekty fotowoltaicznej wody pitnej w Afryce i Kamerunie. Ponadto od 1996 r. Olaf Lies jest członkiem rady pracowniczej, a od 2003 r. Przewodniczącym rady pracowniczej całej Wyższej Szkoły Zawodowej w Oldenburg / Ostfriesland / Wilhelmshaven.

Mechthild Wörsdörfer był dyrektorem ds.zrównoważonego rozwoju, technologii i perspektyw (STO) od 1 października 2018 r. Pani Wörsdörfer planuje i koordynuje prace MAE nad zrównoważeniem energetycznym, w tym politykę w zakresie technologii energetycznych i politykę dotyczącą zmian klimatycznych.

Nadzoruje kilka kluczowych raportów analitycznych IEA, w tym scenariusze długoterminowe i plany technologiczne. Pani Wörsdörfer była aktywnym uczestnikiem Rady Dyrektorów IEA, która reprezentowała Unię Europejską, a także kontaktem z UE na Konferencji Ministerialnej Czystej Energii (CEM) i Mission Innovation (MI). Przez lata pełniła funkcję Dyrektora ds. Energii Odnawialnej, Badań i Innowacji oraz Efektywności Energetycznej oraz Dyrektora Polityki Energetycznej w Komisji Europejskiej.

Pani Wörsdörfer kierowała przyjęciem planu działania w zakresie energii do 2050 r., Ram polityki energetycznej i klimatycznej do 2030 r. Oraz pakietu dotyczącego czystej energii. W gabinecie komisarza Erka Liikanena zajmowała się kwestiami konkurencyjności, gospodarki cyfrowej i stosunków międzynarodowych. Pani Wörsdörfer, obywatelka Niemiec, posiada tytuł magistra polityki gospodarczej i zarządzania na Uniwersytecie Brukselskim, tytuł licencjata z ekonomii (finanse) na Uniwersytecie w Montpellier oraz tytuł licencjata z ekonomii stosowanej, języka francuskiego i hiszpańskiego na Uniwersytecie Ruprecht - Karls w Heidelbergu. .

Inżynier, dr hab. rer. Polak. urodzony 13 maja 1962 w Berlinie

W latach 1981-1985 studiował elektrotechnikę na Politechnice w Lipsku

1985 Dyplom inżyniera

1986-1989 działalność w przemyśle

1990-1997 pracownik naukowy w Öko-Institut, w tym założenie biura w Berlinie

Wizyta studyjna w USA w 1993 roku jako stypendystka niemieckiego funduszu Marshalla w Stanach Zjednoczonych

W latach 1997-2008 koordynator działu energii i ochrony klimatu w Öko-Institut

1996-1997 Studia niestacjonarne w Instytucie Nauk Politycznych im. Otto Suhra na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie

1999 doktorat z nauk politycznych (Dr. rer. Pol., „Summa cum laude”) na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie

2000-2002 członek-ekspert komisji badawczej „Zrównoważone dostawy energii w warunkach globalizacji i liberalizacji” 14. Bundestagu

2002-2004 Zastępca Dyrektora Zarządzającego Öko-Institut

2007 & 2008 stypendysta wizytujący w Massachusetts Institute of Technology (Joint Program on the Science and Policy of Global Change), Cambridge, MA (USA)

od 2009 koordynator naukowy ds. polityki energetycznej i klimatycznej w Öko-Institut

2011 Członek grupy doradczej Dyrekcji Generalnej ds. Energii Komisji Europejskiej ds. „Energy Roadmap 2050”

Członek Niemiecko-Japońskiej Rady ds. Transformacji Energetycznej od 2016 roku

2018-2019 członek komisji „Wzrost, zmiany strukturalne i zatrudnienie” (Komisja Węglowa) rządu Niemiec

Liczne prace naukowe i publikacje dotyczące niemieckiej i międzynarodowej polityki energetycznej, środowiskowej i klimatycznej, na których skupiono się w ostatnich latach.

Członek Society for Energy Science and Energy Policy (niemiecka sekcja International Association for Energy Economics), German Association for Political Science (DVPW), European Association of Environmental and Resource Economists (EAERE)

Członek Rady Doradczej Rządu Badenii-Wirtembergii ds.Zrównoważonego Rozwoju oraz Grupy Sterującej Transdyscyplinarnego Panelu ds. Zmian Energii (TPEC) w Instytucie Zaawansowanych Studiów Zrównoważonego Rozwoju (IASS)

EDUKACJA

W latach 1991 - 1997 studiował biologię na Uniwersytecie Ludwiga Maksymiliana w Monachium

1998 - 2003 rozprawa z botaniki

W latach 2003-2006 samodzielna praca podoktorska w Instytucie Botaniki Systematycznej

POLITYKA

od 1986 członek Bündnis 90 / Die Grünen

1996 - 2006 rzecznik Związku Okręgowego Monachium-Land

1998 - 2003 pracownik Susanna Tausendfreund (MdL)

2001 - 2006 Prelegent Ekologii LAK

2002-2005 rada gminy w Sauerlach

2002 - 2013 radny okręgowy w Zgromadzeniu Okręgowym w Monachium

2003 - 2005 pracownik Dr. Christian Magerl (MdL)

od 2005 członek niemieckiego Bundestagu

2011 - 2013 Przewodniczący Komisji Transportu, Budownictwa i Rozwoju Miast

Przewodniczący koła parlamentarnego od 2013 roku

BADANIA

1997 - 2001 kilka wizyt studyjnych na temat bioróżnorodności w Ameryce Południowej

NAUCZANIE

1994 - 2003 nadzór nad różnymi kursami na Uniwersytecie Ludwiga Maksymiliana w Monachium

Dla niego fotografia to malowanie światłem. Jego specjalnością jest przemysłowa fotografia i film - koncentruje się na wykorzystaniu na morzu, w tym przy użyciu dronów. W młodym wieku natknął się na Baldak-Box i MINOX B do analogowej fotografii czarno-białej, a później kolorowej. W latach 90-tych Ulrich Wirrwa przeszedł na cyfrową technologię nagrywania i przetwarzania.

Dzięki opcjom wideo i poklatkowym lustrzanki cyfrowej i kamery GoPro ActionCam, a także zdalnie sterowanemu lotowi drona, pojawiły się fantastyczne nowe możliwości w zakresie ruchomych obrazów.

Profesor Lars Bo Ibsen uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie w Aalborg, gdzie obecnie jest profesorem mechaniki gruntów i inżynierii fundamentów. Jest jedną z sił napędowych stojących za Mono Bucket i był niewykonawczym członkiem Rady Dyrektorów Universal Foundation A / S do 2018 roku.

Jest szefem Offshore Foundation, międzynarodowej grupy badawczej zajmującej się innowacyjnymi rozwiązaniami fundamentowymi dla morskich turbin wiatrowych. Ma duże doświadczenie w eksperymentalnym i numerycznym modelowaniu konstrukcji inżynierskich. Z branżą morskiej energetyki wiatrowej związany od 2000 roku, gdzie jest zaangażowany w opracowanie nowej innowacyjnej koncepcji fundamentów dla morskich turbin wiatrowych. Prace zostały przeprowadzone w ścisłej współpracy z partnerami przemysłowymi, takimi jak Universal Foundation, Ørsted, Vestas, Siemens / Gamesa. Bladt Industries, Equinor i Statkraft.

Stefan Kapferer urodził się 6 listopada 1965 roku w Karlsruhe. Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu służby wojskowej, pan Kapferer studiował nauki administracyjne na Uniwersytecie w Konstancji. Po uzyskaniu dyplomu pod koniec 1992 r. Pracował jako stypendysta w Treuhandanstalt Berlin nad projektem badawczym.

Od września 1993 r. Do końca 1998 r. Pan Kapferer pracował dla regionalnego stowarzyszenia FDP Dolnej Saksonii w Hanowerze. Od stycznia 1999 r. Pracował w grupie parlamentarnej FDP z jej przewodniczącym dr. Wolfganga Gerhardta, który mianował go szefem działu strategii i kampanii w biurze federalnym w sierpniu 1999 roku.

W sierpniu 2003 r. Pan Kapferer przeniósł się do Kancelarii Stanu Dolnej Saksonii jako kierownik wydziału. Jako szef agencji kraju związkowego Dolna Saksonia na szczeblu federalnym towarzyszył pracom legislacyjnym w Radzie Federalnej. W październiku 2008 r. Minister gospodarki, pracy i transportu Dolnej Saksonii Walter Hirche wyznaczył pana Kapferera na swojego sekretarza stanu w Hanowerze. Oprócz pracy w ministerstwie, Pan Kapferer był w tym czasie przewodniczącym rady nadzorczej N-Bank, banku rozwoju Dolnej Saksonii i Jade-Weserport-Realisierungsgesellschaft.

W 2009 roku Pan Kapferer został mianowany sekretarzem stanu w Federalnym Ministerstwie Zdrowia. Jako jedyny urzędnik sekretarza stanu w Federalnym Ministerstwie Zdrowia ponosił ogólną odpowiedzialność polityczną i organizacyjną.

Wraz z mianowaniem dr. Philipp Rösler przeniósł się do Federalnego Ministerstwa Gospodarki i Technologii w czerwcu 2011 r. Jednym z jego głównych zadań było koordynowanie ustawodawstwa z Kancelarią Federalną jako sekretarz stanu wicekanclerza. Regularnie reprezentował także ministerstwo w radach europejskich, takich jak Rada Ministrów ds. Energii. Wraz z przejściem od sekretarza stanu Jochena Homanna do Federalnej Agencji ds. Sieci dodano odpowiedzialność za departament energii. Pan Kapferer objął również przewodnictwo w Radzie Nadzorczej Niemieckiej Agencji Energii. Po wyborach federalnych w 2013 r. Kapferer pozostał sekretarzem stanu u ministra federalnego Sigmara Gabriela w Federalnym Ministerstwie Gospodarki i Energii.

Od października 2014 r. Do kwietnia 2016 r. Pan Kapferer był zastępcą sekretarza generalnego Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w Paryżu. Tam odpowiadał za prace organizacji w obszarach „Nauka, technika i przemysł” oraz „Zatrudnienie, praca, ubezpieczenia społeczne” oraz „Centrum Przedsiębiorczości”.

Od 1.5.2016 maja XNUMX roku Pan Kapferer jest Prezesem Zarządu BDEW. Pan Kapferer jest żonaty i ma dwoje dzieci w wieku szkolnym. Jego rezydencją jest Berlin.

Od końca 2018 roku Dr. Jörg Buddenberg honorowy profesor ds. Energii i ekonomii na Clausthal University of Technology. Jest także dyrektorem zarządzającym EWE Vertrieb GmbH. Posiada również mandaty zarządów w Offshore Wind Energy Association (AGOW) i Offshore Wind Energy Foundation. Jörg Buddenberg studiował górnictwo w Clausthal; Następnie przez cztery lata pracował w Instytucie Nauk Górniczych i Ekonomiki Górnictwa PT jako asystent naukowy prof. Waltera Knissela. W 1991 r. Urodzony w Duisburgu lekarz uzyskał tytuł doktora w zakresie „Podstawowych badań układu i rentowności kopalni ropy naftowej” jako dr inż.

Po różnych stanowiskach u producenta ropy naftowej Deminex i VEBA Oil and Gas, Buddenberg pracował jako dyrektor zarządzający Dolnosaksońskiej Agencji Energetycznej w Hanowerze. 2004-latek jest związany z Oldenburg EWE Group od 59 roku. Jako szef działu technologii energetycznych i środowiskowych w EWE Energie AG był odpowiedzialny za produkcję energii elektrycznej i rozwój odnawialnych źródeł energii. Jako dyrektor zarządzający Buddenberg od 2012 roku koncentruje się na obszarze wytwarzania energii odnawialnej. Dziś w EWE Erneuerbare Energien GmbH koncentruje się na rozwoju i eksploatacji farm wiatrowych.

Oprócz pracy i zaangażowania naukowego Jörg Buddenberg wnosi swoje doświadczenie do wielu stowarzyszeń i klubów. Do 2017 roku Buddenberg był również członkiem rady nadzorczej Clausthal Environmental Technology Institute.

Gabriele Schmiedel jest dyrektorem generalnym działu Siemens Hydrogen Solutions. Dział biznesowy opracowuje, produkuje i sprzedaje elektrolizery wodoru do szerokiego zakresu zastosowań w energetyce, przemyśle i mobilności.

Wcześniej Gabriele pracował w firmie Siemens na różnych stanowiskach w obszarach usług, sprzedaży, strategii, zarządzania produktami, zarządzania projektami oraz badań i rozwoju w różnych branżach, takich jak telekomunikacja (mobilna, prywatna, sieć stacjonarna), transport, półprzewodniki i różne rodzaje działalności, takie jak produkty, rozwiązania i usługi. Zdobyła doświadczenie międzykulturowe w USA, Europie, Afryce i na Bliskim Wschodzie, m.in. jako szefowa regionu sprzedaży Afryki Bliskiego Wschodu w biznesie ładowania i rozliczeń w branży telefonii komórkowej Siemens.

W strategii korporacyjnej Siemens odpowiadała za projekty transformacyjne obejmujące całą firmę w obszarach usług, magazynowania energii i innych.

Ma tytuł magistra informatyki i mieszka w Erlangen i Monachium.

Emma Pinchbeck jest wiceprezesem wykonawczym i członkiem rady dyrektorów RenewableUK. Jest ekspertem od dekarbonizacji i żywym komentatorem na tematy związane ze zmianami klimatu i energiami odnawialnymi. Emma wspiera wysiłki na rzecz zwiększenia różnorodności w sektorze energetycznym. Pełniła kilka funkcji doradczych, w tym w Imperial College i Innovate-UK.

Wcześniej Emma była szefem zespołu ds. Zmian klimatu w WWF-UK i pracowała jako konsultant prywatny. Ma tytuł magistra na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Poza pracą przebiegła swój pierwszy maraton w 2018 roku, aby zebrać pieniądze na działania WWF związane z ochroną klimatu, poza tym jest zapalonym wioślarzem i uwielbia zrównoważony styl życia - nawet jej suknia ślubna pochodzi z Oxfam.