Cele ekspansji realizacja

Po decyzji rządu federalnego o zwiększeniu celu ekspansji morskiej energetyki wiatrowej do 20 gigawatów muszą nastąpić działania - biorąc pod uwagę rozpoczęte rozmowy między Ministerstwem Gospodarki, niemieckimi krajami nadmorskimi, operatorami sieci przesyłowych i władzami, nalega Federalne Stowarzyszenie Operatorów Morskich Farm Wiatrowych. Stowarzyszenie, które reprezentuje wszystkich operatorów morskich farm wiatrowych na wodach niemieckich, uważa następujące punkty za niezbędne do realizacji celu zwiększonej ekspansji:

• Spóźnione dostosowanie bardzo ambitnego celu ekspansji wymaga skutecznych zabezpieczeń. Dlatego planowanie rozbudowy do 2030 r. Musi być tak zaprojektowane, aby indywidualne problemy, których nie można wykluczyć od początku, nie zagrażały osiągnięciu celów.
• Dlatego proponujemy następujące środki jako mechanizmy bezpieczeństwa:
  • Bufor ilości, czyli szerokie wykorzystanie istniejących możliwości rozbudowy. W tym celu należy w szczególności wykorzystać możliwości na morzu terytorialnym Morza Bałtyckiego i szybko wyjaśnić otwarte kwestie regulacyjne.
  • Bufor czasowy: wczesne przetargi na wszelkie puste moce na konwerterach, a także terminowe wyjaśnienie możliwości na Morzu Bałtyckim.
  • Ciągłe monitorowanie: monitorowanie poszczególnych środków, aby w razie potrzeby móc wprowadzać na czas poprawki. Jest to szczególnie prawdziwe, ponieważ osiągnięcie celu 20 GW obejmuje szereg innowacji, zarówno w związku z przyłączeniem MFW do sieci, w zakresie rozbudowy sieci, jak i wprowadzenia większych platform konwerterowych.
• Jednocześnie jasne stają się granice planu, który obecnie obejmuje pięcioletnie segmenty. Dlatego już na początku realizacji celu 20 GW - od końca - należy wziąć pod uwagę cel na rok 2050 i etapy do niego prowadzące. Obejmuje to również rozważenie możliwości, a nawet konieczności, stworzenia w odpowiednim czasie podstaw do ekonomicznej produkcji „zielonego wodoru” przez morską energetykę wiatrową.
• Również pilnie potrzebne w tym drugim kontekście: wczesne zaangażowanie wszystkich zainteresowanych stron w terminowe, kompleksowe konsultacje. Mianowicie między rządem, organami regulacyjnymi, operatorami systemów przesyłowych i operatorami farm wiatrowych, na których ma bezpośredni wpływ wpływ gospodarczy. Dotyczy to okresu do 2030 roku i później do 2050 roku.