„Spojrzenie na niemieckie porty szczególnie wyraźnie pokazuje, ile musi się wydarzyć w ciągu najbliższych kilku lat. Aby w odpowiednim czasie stworzyć centra logistyczne dla branży morskiej energetyki wiatrowej, konieczne są ogromne działania w zakresie ekspansji i konwersji” – wyjaśnia we wspólnie opublikowanym artykule szeroki sojusz organizacji branżowych działających w branży morskiej energetyki wiatrowej. Wiąże się to z pogłębianiem basenów portowych, wzmacnianiem krawędzi nabrzeży, tworzeniem dodatkowej przestrzeni i organizacją niezawodnych połączeń z zapleczem za pośrednictwem kolei, transportu towarów ciężkich czy transportu wodnego śródlądowego. „Decyzje inwestycyjne muszą zostać podjęte tak szybko, jak to możliwe, aby nieadekwatność infrastruktury portowej nie stała się hamulcem rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w Niemczech” – kontynuuje.

Morski łańcuch wartości pilnie potrzebuje sygnałów polityki przemysłowej, aby przygotować się na nadchodzący globalny pęd w stronę ograniczonych zasobów i mocy produkcyjnych na rzecz rozwoju morskiej energii wiatrowej. Branża dostarcza zatem politykom konkretnych zaleceń dotyczących działań, aby szybko usunąć przewidywalne wąskie gardła.

Problemy pojawiają się także na każdym kroku, jeśli chodzi o moce produkcyjne. „Przewidywana lista zamówień obejmuje statki instalacyjne i kable, a także duże komponenty samych turbin wiatrowych – europejskie elektrownie wkrótce osiągną limity wydajności” – twierdzi branża. Cele ekspansji offshore rosną na całym świecie. W kwietniu 2023 r. w Ostendzie dziewięć rządów europejskich uzgodniło cele w zakresie ekspansji morskiej energetyki wiatrowej na Morzu Północnym o mocy 120 GW do 2030 r. i 300 GW do 2050 r. W Deklaracji Marienborgskiej jako cel na rok 20 uznano także 2030 GW wszystkich państw regionu Morza Bałtyckiego. Rząd USA planuje 30 GW do 2030 r., kraje Azji i Pacyfiku (APAC) planują 2030 GW do 235 r. Jednak ze względu na nieuniknione długie terminy realizacji projektów, obecnie brakuje bezpieczeństwa finansowego, aby łańcuch wartości offshore był „gotowy do ekspansji”. Liczne dostosowania polityczne mogłyby przynieść tu ulgę. Na przykład branża proponuje otwarcie programu pożyczkowego KfW „Morska energia wiatrowa” z dyskontem dla morskiego łańcucha wartości.

Jak to często bywa, zasadniczym problemem w tym wszystkim jest biurokracja: „Przyspieszenie procedur zatwierdzania i ogólne uproszczenie procesów zatwierdzania miałoby pozytywne skutki dla całego łańcucha wartości. Im wcześniej otrzymamy zamówienia, tym szybciej będzie można udostępnić płynność niezbędną do rozszerzenia mocy produkcyjnych” – wyjaśnia branża. Zrównoważone przyspieszenie i usprawnienie wszelkiego rodzaju procesów zatwierdzania zapewnia bezpieczeństwo inwestycji w celu ciągłej ekspansji w całym łańcuchu wartości – to pilnie potrzebny sygnał, który niestety nadchodził od dawna.

Download:

Rekomendacje działań dla polityki przemysłowej – morska energetyka wiatrowa